پروپوزال تحلیل پروتکل Open Flow در شبکه های کامپیوتری

این پروپوزال با موضوع "تحلیل پروتکل Open Flow در شبکه های کامپیوتری " می باشد. فایل  Word, Pdf پس از خرید محصول، قابل دانلود است. همچنین تعداد صفحات این پروپوزال 7 صفحه با رعایت قالب استاندارد دانشگاه می باشد. کلیه نکات نگارشی مطابق با استاندارهای پژوهشی انجام شده است.

امکانات اصلی این پروپوزال پس از خرید عبارتند از:
  امکان دانلود فایل Word پروپوزال
  امکان دانلود فایل Pdf پروپوزال

توجه1: شبیه سازی با همین موضوع، در سایت موجود می باشد که می توانید بصورت جداگانه خریداری نمایید.(جهت خرید کلیک نمایید)
توجه2:پایان نامه با همین موضوع، در سایت موجود می باشد که می توانید بصورت جداگانه خریداری نمایید.(جهت خرید کلیک نمایید)
توجه3: در صورت نیاز به پایان نامه، پروپوزال یا شبیه سازی مشابه با این محصول و همچنین اصلاحات پس از خرید پایان نامه فوق کافی است با تیم پشتیبانی "ناب تزیز" از طریق پیامک یا واتساپ ارتباط برقرار نمایید.

شبکه‌ هاي نرم‌افزار محور یا شبکه نرم افزاری تعریف شده (Software Defined Network) که به طور خلاصه و مخفف، SDN نامیده می شود، «نسل جديدي از شبکه‌ هاست که با استفاده از لايه ‌هاي مجازي، سوييچ‌هاي مجازي، کنترلر مرکزي، استانداردهاي ارتباطي و API هاي سطح بالا، سعي مي‌کنند برخي از کارهاي کنترلي و مديريتي سوييچ‌ها و روترهاي شبکه را در لايه‌ هاي بالاتر به صورت نرم ‌افزاري انجام دهند». (Edmond: 2011)
در واقع، این سیستم، یک معماری نوظهور شبکه است که کنترل شبکه در آن، از انتقال ترافیک مجزا بوده و به طور مستقیم برنامه ریزی می شود. این مهاجرت به کنترل شبکه که قبلاً محدود به سخت افزار شبکه بود، ماشین های مجازی و زیرساخت شبکه را قادر می سازند تا انواع سرویس ها و خدمات جدید را تعریف و ارائه کنند و با طیف جدیدی از برنامه های کاربردی برای انعطاف پذیری بیشتر شبکه و دسترسی گسترده تر به داده های رد و بدل شده، ارتباط برقرار کنند. 
به زبان ديگر،  SDNوابستگي به سخت‌افزار را کاهش داده و قابليت ‌هاي نرم‌افزاري و هوشمندي شبکه را افزايش مي‌دهد. یک کنترلر بر پایه نرم افزار مسئول مدیریت نحوه  ارسال اطلاعات یک یا چند سوئیچ می باشد. سخت افزار درون سوییچ ها فقط به مدیریت ارسال  ترافیک با توجه به قوانینی که توسط کنترلر تعیین می شود می پردازد. 
شبكه تعريف شده نرم افزاري (SDN) به عنوان يك تغيير بنيادي در الگوي شبكه، با تجزيه كنترل شبكه از داده سطح وتصميم سوئيچينگ برنامه نويسي شده، مطرح مي شود و عامل اصلي و قدرتمند  SDN ، جريان داده، استقرار گسترده درتوليد و تصويب شبكه ها به طور مداوم افزايش مي يابد. همچنین، باز بودن و قابليت برنامه نويسي از ويژگي هاي اوليه جريان داده مي باشد. لذا، استقرار امنيت در دنياي واقعي از اهميت بالايي برخوردار است. 
گفتنی است OpenFlow  در سال 2008 و توسط دانشگاه استنفورد، طراحی شد که ابتدا این پروتکل با نام اتان و پس از تکمیل، با نام OpenFlow  معرفی شد. پروتکل فوق در ابتدا برای شبکه های محلی مورد استفاده قرار گرفت. این پروتکل به دلیل قابلیت های زیادی که ایجاد می کرد، در مباحث مرتبط با Future Internet  مورد بحث قرار گرفت. از سال 2010 به بعد، بحث در مورد استفاده از این پروتکل به صورتی جدی مطرح شد. (zhang: 2012)
همچنین، OpenFlow یک تکنولوژی SDN پیشنهادی برای استاندارد سازی نحوه ارتباط کنترلر با تجهیزات شبکه (مسیر یاب  و سوییچ  ها) در یک معماری SDN است. در واقع  OpenFlow یک توصیف برای مهاجرت فرم منطقی کنترل از یک سوئیچ به یک کنترلر مرکزی را تامین می سازد. علاوه بر این، یک پروتکل برای مخابره بین کنترلر و سوئیچ ها را نیز بیان می سازد. (Adrian: 2013) 
به بیانی دیگر،OpenFlow  نوعی پروتکل ارتباطی است که امکان پیکربندی سوییچ‌ها و مسیریاب ‌های شبکه را از راه دور فراهم می‌کند. سوییچ‌های رایج از دو بخش کنترل و انتقال تشکیل شده‌اند. بخش کنترل با کارگیری پروتکل‌های مسیریابی، درگاه خروجی را به ازای آدرس مقصد برای بسته‌های ورودی تعیین و در جدول مسیریابی درج می‌کند. بخش انتقال، انتقال بسته ‌ها از درگاه ورودی به درگاه خروجی را بر اساس اطلاعات فراهم شده توسط بخش کنترل در جدول مسیریابی بر عهده دارد. 
در معماری شبکه‌های تعریف شده از طریق نرم‌افزار، بخش کنترل از سوییچ حذف شده و سوییچ تنها وظیفه انتقال بسته‌ها از درگاه ورودی به درگاه خروجی بر اساس اطلاعات درج شده در جدول مسیریابی را بر عهده دارد. وظیفه فراهم کردن اطلاعات مسیریابی در شبکه به عهده کنترلر شبکه است که به صورت مستقل از سویچ در شبکه قرار می‌گیرد و معمولاً تعدادی سوییچ در شبکه را تحت کنترل خود قرار می‌دهد.  
معماری برپایه Open-Flow قابلیت های مشخصی دارد. این قابلیت ها شامل: تحلیل ترافیک برپایه نرم افزار، کنترل مرکزی، به روز رسانی پویای قوانین ارسالی و چکیده  سازی جریان می باشد. OpenFlow می تواند با کنترل در سطح جریان شبکه مدیریت ترافیک را ساده و یک قابلیت رویت سراسری جریان ها در سطح شبکه را تامین سازد. با این وجود چنین کنترل دقیق و تنظیم شده به همراه قابلیت مانتورینگ سراسری شبکه همراه با هزینه می باشد. 
این هزینه ها در مرحله  برقراری جریان ها در شبکه و همچنین در مرحله جمع آوری آماری اطلاعات شبکه دیده می شوند. با توجه به این هزینه ها طراحی کنونی، OpenFlow نمی تواند احتیاجات مورد نیاز شبکه های با کارایی بالا را تضمین کند، چرا که درگیر شدن OpenFlow برای کنترل تمامی جریان  های ترافیکی به خصوص هنگامی که بار ترافیکی شبکه بسیار زیاد است، موجب ایجاد سربار اضافی بر روی کنترلر مرکزی و مسیریاب ها و سوییچ های درون شبکه می شود.  
در این پژوهش، بررسی هزینه ها و سربارهای اضافی تحمیلی به شبکه، مورد نظر می باشد و هدف، تحلیل و طراحی مدل بهبود یافته ای از OpenFlow ورژن (1.4.0) می باشد که بتواند نوعی بالانس و تعادل بین کنترل دقیق و جمع آوری آماری اطلاعات شبکه انجام دهد و متعاقب آن، بخشی از هزینه ها کاهش یابد.  همچنین در این تحقیق، 
از ابزار FlowVisor برای ارائه مجازی سازی و شبیه سازی مبتنی بر OpenFlow استفاده خواهد شد
اهداف تحقیق :
هدف اصلی این تحقیق، معرفی، طراحی و تحلیل مدل بهبود یافته ای از OpenFlow است که بتواند نوعی موازنه و تعادل را بین کنترل دقیق و جمع آوری آماری اطلاعات شبکه انجام دهد تا با کاهش سربار اضافی بر روی کنترلر مرکزی و نیز، مسیریاب ها و سوییچ های درون شبکه در شبکه های عمده و عظیم کامپیوتری، در هزینه های آنها، کاهش ملموسی را ایجاد نماید. 
همچنین، با استفاده از پروتکل OpenFlow، سازمان ‌ها و شرکت‌ هاي عمده و گسترده مي‌توانند اقدام به برنامه‌ريزي و برنامه‌ نويسي براي شبکه خود کرده و قابليت‌هاي سفارشي و اختصاصي را به وجود بياورند که نتيجه آن، سرويس‌هاي جديدي براي مشتريان، شامل جداسازی لایه کنترل و لایه داده در یک شبکه کامپیوتری، خواهد بود.