پروپوزال یک چارچوب برای معماری اعتماد الکترونیک در کسب و کار الکترونیک

امروزه تجارت الکترونیکی به روشی برای کسب وکار در دنیای مدرن تبدیل شده است. در این مقوله زمینه های کاربردی متعددی مانند: فعالیت های بانکی، نشریات الکترونیکی، پورتال های خرید و فروش، بازاریابی، مدیریت و غیره ایجاد شده است. دردسترس بودن بازارهای جهانی به صورت 24 ساعته یکی از مزیت های مهم این نوع تجارت به شمار می رود. در حال حاضر به طور فزاینده اى اطلاعات مالی، اعتبارى و شخصى از شبکه هاى مبتنى بر اینترنت در سرتاسر جهان استفاده مى نمایند . تجارت الکترونیکی از یکی از مهمترین نمادهای انقلاب فناوری اطلاعات و ارتباطات در عرصه اقتصاد است. این نوع تجارت به دلیل مزایا و منافع زیادی که دارد، به سرعت در حال گسترش است. تجارت الکترونیک، فرآیند خرید و فروش محصولات و خدمات بر روی شبکه اینترنت می باشد. از آن جا که خریداران و فروشندگان از کشور های مختلف جهان به وسیله فناوری های ارتباطی تجارت الکترونیک با یکدیگر مرتبط می شوند، لزوم توجه به مسائل اخلاقی، فرهنگی و اعتمادی بیشتر می شود. اعتماد مشتریان به فروشنده، و فضای مجازی که در اختیار دو طرف معامله کننده قرار می گیرد، از فاکتور های اصلی و غیر قابل چشم پوشی درتجارت الکترونیک می باشد.

به طور کلی در تجارت اینترنتی خطرهای زیادی مطرح می گردد و روز به روز بر شدت دشواری ایجاد و تقویت ، روش هایی برای تجارت مطمئن و امن در اینترنت افزوده می گردد. خدمات ایجاد اعتماد از عوامل عمده ای است که منجر به اطمینان بیشتر در ارتباط با استفاده از اینترنت می گردد و همواره به عنوان عاملی اساسی در موفقیت تجارت الکترونیک در نظر گرفته

می شود. مفهوم خدمات اعتماد، بحث جدیدی در تجارت نیست، بلکه تجارت همواره شاهد حضور مؤسسات قانونی مالی و بیمه که باعث به وجود آمدن اعتماد و اطمینان در قراردادهای تجاری میگردد، بوده است. اعتماد در کسب و کار الکترونیک تعاریف مختلفی دارد که از دیدگاه روانشناسی، اعتماد تمایل به تمرکز بر تفاوتهای شخصیتی یا روابط بین فردی دارند. درحالی که از دید جامعه شناسی، تعریف اعتماد بسیار پیچیده و دشوار است؛ زیرا اعتماد می تواند در انواع مختلف از روابط و در زمینه های مختلف و ابعاد چندگانه به کار رود. به طور کلی در میان تعاریف متعددی که از اعتماد ارائه شده است، خیرخواهی و قابلیت اعتبار به عنوان اجزای زیربنایی و اصلی اعتماد شناخته شده است. قابلیت اعتبار به این معنی است که فروشنده تخصص لازم را برای انجام کامل وظیفه خود به طور مؤثر و کارا دارد ، در حالی که خیر خواهی به معنی نیات مثبت فروشنده است و اینکه وی به شیوه ای مطلوب طرف مقابل رفتار خواهد کرد، حتی زمانی که هیچ گونه تعهدی بین دو طرف وجود ندارد.

اعتماد الکترونیک در کسب و کار الکترونیک به چندین بخش تقسیم بندی می شود که عبارتند از:

- ترتیبات امنیتی اعم از: احراز هویت، امضای دیجیتال، ارتباط امن و غیره

- ترتیبات حقوقی اعم از: ضمانت نامه، SLA و غیره

- ترتیبات روان شناختی اعم از: تصمیم گیری آگاهانه و غیره

هدف اصلی این پژوهش دستیابی به یک چارچوب مرجع (جامع) از لایه ها، ابعاد و پارامترهای مورد نیاز در تضمین اعتماد الکترونیک در کسب و کار الکترونیک است.

1. استخراج ابعاد و پارامترهایی برای فراهم نمودن ترتیبات اعتماد در سرویس های الکترونیک در کسب و کار الکترونیک

2. افزودن سرویس های مربوط به اعتماد الکترونیک برای محیط کسب و کار مبتنی بر چارچوب‌ های استاندارد فناوری اطلاعات و ارتباطات

3. ارائه‌ی مولفه‌هایی برای استفاده از ساختار ارائه شده در معماری کسب و کار الکترونیک توسط مشتریان، مخصوصا مشتریان سازمانی